Ağladı Melek

[Azazel]

Gökten bir melek,
Gözlerinde yaş vardı yüreğinde nefret.

Gökten gördü kanlı ellerini günahların,
Günaha batmış evlatlarının kahrına indi melek.

Ulu ışık gördü yaşlı gözleri
Dile geldi acıyla seslendi
"Ey melek nedir gözlerindeki yaş, bu yüreğindeki nefret"
Melek susmak istedi ama beceremedi
Dedi ki;
"Ey göklerin efendisi ışığı
Ben evlatlarıma ağlarım nefretimde günahlarına
Onlar senin ışığında günaha battılar
Seslendim duymadılar
Bağırdım duymadılar
Yalvardım duymadılar
Uyardım duymadılar
Birde baktım ki beni unutmuşlar
Evlatlarımı ateşle uyarmaya geldim"

Ve seslendi melek
Efendi büyük melek ateşin hükmü
sarsın günahkar bedenleri
sarsın ateşin hükmü...

İnsanoğlu günah batağında
etrafını saran ateş cehennem ızdırabında
o ise habersiz günahını bakmakta
yaşadığını sanmakta
alevleri gül bahçesi
Ateşi Nemrud kendini İbrahim sanmakta

Ve ağladı melek onların gözyaşları oldu
Hükmün sahibine af dilemek için ağladı...

Eskilerden benim hiç görmediği dedem için yazdığım bir şiir denemesi

[dareyn]

dünyada en çok istediğim şeylerden birisi de seninle din kardeşi olabilmek.Kaleminde fena değilmiş hani.