Zihicce Ayı'nın İlk On Günü

[erkam]

Zilhicce Ayı hac aylarından birisi olup onuncu günü kurban ibadeti yapılan aydır. Bu ayın bazı faziletleri bildirilmiş olup özellikle ilk on günü fazilet açısından eşi olmayan günlerdir:
1. İbni Abbas (Radıyallahu Anhuma) dan; Rasûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu:

“Kendisinde salih amel işlenen günlerin Allah’a en sevimlisi bugünler yani (Zilhicce’nin ilk) on günüdür.

-Ya Rasûlallah! Allah yolunda yapılan cihat da mı (o günler kadar sevimli) değildir? diye sordular.

-Evet Allah yolunda yapılan cihat da! Ancak canı ve malı ile cihada çıkıp da onlardan hiçbir şeyi geri döndürmeyen (yani şehit olan) hariç, diye cevap verdi. [1]


2. Cabir (Radıyallahu Anhuma) dan; Rasûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu:

“Dünya günlerinin en faziletlisi Zilhicce’nin ilk on günüdür…” [2]

3. Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) in eşlerinden biri şöyle dedi:

“Rasûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Zilhicce’nin dokuz günü, Aşura Günü ve her ayın ilk Pazartesi ve Perşembesi olmak üzere her aydan üç gün oruç tutardı.” [3]

Bu On Gün İçinde Yapılacaklar:

1. Gücü yetenlerin hac ve umre yapmaları,

2. Bu günlerde ve özellikle de Arefe Günü’nde oruç tutmak: Bilindiği gibi orucun fazileti oldukça fazladır. Bu faziletli ibadet, Allah katında en faziletli olan bugünlerde de yapılmalıdır:

a) Said b.Cübeyr (Radıyallahu Anh) Zilhicce Ayı’nın ilk on günü girdiğinde çok ibadet etmeye çalışır, hatta neredeyse ona güç yetiremez olurdu.[4]

b) Ebu Katade (Radıyallahu Anh) den;

“Rasûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) e Arefe Günü oruç tutmak (yani onun sevabı) hakkında sorulunca:

-Geçmiş bir senenin ve gelecek bir senenin (küçük) günahlarına keffaretttir, buyurdu.”[5]

3. Çokça tekbir getirmek ve zikir çekmek:

* İbni Ömer ve Ebu Hureyre (Radıyallahu Anhuma) bu on gün içinde çarşıya giderler, yüksek sesle tekbir getirirlerdi. Onları işiten insanlar da onlara uyarak yüksek sesle tekbir getirirlerdi.[6]

4. Tevbe ve istiğfar etmek,

5. Çokça nafile namaz, sadaka, Kur’an okuma gibi salih ameller yapmak,

6. Arefe Günü sabah namazı ile başlayıp bayramın dördüncü günü ikindi namazına kadar devam eden süre boyunca aklımıza gelen her anda teşrik tekbiri getirmek. Teşrik tekbirinin sözleri şöyledir:

Allahu Ekber Allahu Ekber Lâ İlahe İllallahu Vallahu Ekber Allahu Ekber ve Lillahilhamd.[7]

a) Ali b.Ebi Talib (Radıyallahu Anh) Arefe Günü sabah namazından teşrik günlerinin son günü ikindi namazına kadar tekbir getirirdi. Son gün ikindi namazının arkasından da tekbir getirirdi.[8]

b) İbni Ömer (Radıyallahu Anhuma) o günlerde yani Mina günleri olan teşrik günlerinde namazların arkasında, yatağının üzerinde, çadırında, oturduğu yerde ve yürüdüğü yerde (yani aklına geldikçe) o günlerin hepsinde tekbir getirirdi.[9]

c) Hanımlar da teşrik gecelerinde mescitte, (Medine Valisi) Eban b.Osman ve (Mü’minlerin Emiri) Ömer b.Abdülaziz (Rahmetullahi Aleyhim) in arkasından erkeklerle beraber tekbir getirirlerdi.[10]

7. Bayram günlerinde kurban kesmek: Hem ayetle ve hem de sahih hadislerle sabit olduğu gibi gücü olanın bugünlerde kurban kesmesi vacip (farz) tir.

8. Kurban ibadetini yerine getirecek olanların kurbanlarını kesene kadar, bu on gün boyunca vücutlarındaki kıl, tüy ve tırnaklarını kesmemeleri:

* Ümmü Seleme (Radıyallahu Anha) dan; Rasûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu:

“Sizden herhangi biriniz kurban kesmek istediği halde Zilhicce Ayı’nın hilalini görürse [kurbanını kesene kadar] (kendi vücudunun) kıllarını almasın (kesip koparmasın) ve tırnaklarını kesmesin.”[11]

Bu günlere ulaşan her Müslüman erkek ve kadının bu faziletli günleri Allah’a itaatle, şükürle, farz ve müstehap ibadetlerle, kötülüklerden sakınma ve iyilikler yapma şeklinde Rabbinin rızasını kazanacağı amellerle değerlendirmesi gerekir, Allahu a’lem.

Ve’s-salatu ve’s-selamu alâ Rasûlina Muhammed, ve’l-hamdu lillahi Rabbi’l-alemîn.

---------------------------------------------------------------------------------------

[1] Ebu Davud 2428, Buhârî 928, Tirmizî 754, İbni Mace 1727

[2] Terğib ve Terhib 3/22, İbni Hibban

[3] Ebu Davud 2437, Nesâî 2366, 2410-2411, Ahmed 5/271 No:22690

[4] Terğib ve Terhib 3/20, Beyhakî

[5] Müslim 1162/197. Benzeri için bak: İbni Mace 1731

[6] Buhârî Tâlikan 926, Begavî, Beyhakî

[7] İbni Ebi Şeybe 2/73-74, Beyhakî 3/315, Albânî İrva 3/125

[8] İbni Ebi Şeybe 2/72, Beyhakî 3/314, Albânî İrva 3/125

[9] Buhârî Tâlikan 928-929, İbni Münzir

[10] Buhârî Tâlikan 928-929, İbni Ebi’d-Dünya Kitabu’l-Îyd

[11] Müslim 1977/39-42, Ebu Davud 2791, Tirmizî 1561, Nesâî 4339-4340, İbni Mace 3149-3150
alıntı