Selamlaşma Sırasında Eğilmek caiz midir?

[odsu]

Selamlaşma sırasında eğilmek nehyedilmiştir. Nitekim Tirmizî şöyle rivayet eder:
«Kardeşiyle karşılaştığı zaman eğilen kimseyi Peygamber (s.a. v.)'e sorduklarında, buyurdular ki:
«Hayır, kalkmasın!» (Tirmizi, İsti'zan 31; İbn Mâce, Edeb 15; İbn Hanbel lll / 198) Çünkü rükû ve sücüd, Allah'tan başkasına yapılmaz.

Rükû ve secde, selâm maksadıyla, bizim şeriatımız dışındaki şeriatlarda yapılırdı.Yusuf'un secdesi ve cinlerin ademe secdesinin selamla anlamında olduğu saygı anlamında olduğuna bir rivayet vardır . yoksa normal secde değildir.Selamlama için namaz haraketlerine benzer hareketlerin yapılması yasaktır.

Nitekim Yûsuf sûresinde :
«(Ebeveyni ve kardeşleri) Yûsuf'a secdeye kapandılar. Yûsuf dedi ki: 'Ey babacığım! Daha önce gördüğüm rüyanın işte ortaya çıkışı» (12 Yûsuf 100).

Bizim şeriatımızda ise, Allah'tan başkası için secde caiz değildir. Hattâ, yukarıda geçtiği üzere, Acemlerin birbirlerine yaptıkları gibi ayağa kalkmak nehyedilmişken, artık rükû ve sücûd nasıl olur da yasak olmaz? Yarım rükûlar (eğilmeler) da bu yasağa dahildir.

Muâz b. Cebel, Şam'dan dönüşünde Peygamber (s.a.v.)'e secde etmişti. Bunu gören Peygamber (s.a.v.): «Bu nedir yâ Muâz?» diye sorunca:
— Ey Allah'ın Resulü! Şam'da hıristiyan halkın, rahiplerine secde ettiklerini gördüm; bunu peygamberlerinden naklediyorlardı. Bunun üzerine Peygamber (s.a.v.) buyurdular ki:
«Bu, peygamberlere iftiradır. Şayet, bir kimsenin bir kimseye secde etmesini emretseydim, üzerindeki hakkından dolayı kadının kocasına secde etmesini emrederdim. Ey Muâz! Allah'tan başka kimseye secde edilmez»
(Ebû Dûvud, Nikâh 40; Tirmizî, Radâ 10; İbn Mâce, Nikâh 4; İbn Hanbel lV/381, VI/76)

selamlama dışında saygı için ayakta durmaları kötüleyen bir hadis:

«Kim, insanların, kendisi için ayakta divan durmalarından sevinç duyarsa, cehennemdeki yerini hazırlasın» (Tirmizi, Edeb 13)