EF'ÂL-İ KÜFÜR: (KÜFRÜ GEREKTİREN HAREKETLER)

[erkam]

1) Puta Tapmak: Puta, güneşe, aya, yıldızlara, ateşe secde etmek ve tapmak küfürdür.
2) Peygamber öldürmek küfürdür.
3) Mushafı pisliğe atmak küfürdür. Hatta buradan hareketle üzerinde
Kur'an'dan bir âyet yazılı kâğıdı da kasten ve bilerek pisliğe atmak
küfür sayılmıştır.
4) Kur'an-ı Kerim 'i def ve ney gibi müzik âletleri ile çalarak okumak küfürdür. Zira burada Kur'an'ı hafife almak vardır.
5) Gayri müslimlerin kilise-havra-katedral gibi ibadet yerlerine ibadet
niyetiyle gitmek ve buralardaki ibadetin başka yerlerde yapılacak
ibadetlerden daha faziletli olduğuna inanmak küfürdür.
6) İbadet kasdıyla herhangi bir şahsa secde etmek de küfürdür.
7) Salib veya hac denilen Hrıstiyanların madalyonunu takınmak küfürdür.
8) Hrıstiyan ve Mecusilerin küfür alâmeti olarak kullandıkları kuşağı,
yine zimmilerin aynı gaye ile omuzlarına attıkları kumaş (giyar)
kullanmak küfürdür.
9) Mecusilerin giymiş oldukları şapkayı (kalensuve) onlara benzemek kasdıyla giymek küfürdür.
10) Sihir yapmak küfrü netice veren davranışlardandır.
Sihir meselesini burada uzadıya incelememiz mümkün değildir. Bununla beraber mevzuumuzla ilgili yönünü kısaca açıklayalım: Sihrin te'sir ve hakikati var mıdır, yok mudur? Her ne kadar Mu'tezile
sihrin hiçbir tesiri yok dese de ehl-i sünnet sihrin hakikati ve te'siri
olduğuna hükmetmişlerdir. Her iki grubun delilleri incelendiğinde,
ehl-i sünnet görüşünün tercihe daha lâyık olduğu görülecektir.

Burada işin can alıcı noktası, sihrin te'sirinin ister fayda, ister
zarar olsun kişiye mutlak olarak değil de, ancak ve ancak Allah'ın
izniyle ulaşabileceğidir. Zira sihir zahirî sebeplerden bir sebeptir.
Musebbibu'l Esbâb Hz. Allah'tır O dilerse olur, dilemezse olmaz.

Sihir yapma, öğrenme ve öğretme İslâm âlimlerinin ekserisine göre
haramdır. Zira Kur'an sihri zem makamında zikr etmiştir. Ve Efendimiz
(s.a.v.) Buhâri ve Müslim'de geçen bir hadiste ümmetini sakındırdığı
yedi helâk edici şeyler içinde sihri de saymıştır.
Pekâla, sihir
yapan (sâhir) kafir midir, değil midir? Sâhire mutlak olarak kâfir
diyenler olduğu gibi, bir şarta ta'lik edenler, mesela; imana muhalif
inanç, söz ve fiilde bulunması neticesi kâfir diyenler vardır. Bunlardan
birinci gruba İmam-ı Azam, Ahmed b. Hanbel ve İmam-ı Mâlik, ikinci
gruba ise İmam-ı Şâfiî girer Birinci gruba göre, sihirbaz, sihrin
haram olduğuna ister inansın ister inanmasın kâfir olur ve tevbeye
davet edilmeden, hatta edilse bile kabul olunmadan öldürülür. Sihirbaz
kadın ise öldürülmez, hapsolunur ve uygun bir şekilde dövülür.

İmam-ı Şâfi'ye göre, sihir haramdır ama sihirbaz küfrü gerektiren bir
şeyi itiraf ederse o şey sebebiyle öldürülür, yoksa sihir sebebiyle
değil. Fakat, Fıkh-ı Ekber sarihi Aliyyu'l Kârî bu hususta şu açıklamayı
getiriyor ve İslâm'ın hâkim olduğu dönemlerde uygulamada bu merkezde
olmuştur. "Sâhire mutlak mânâda kâfir demek uygun olmasa gerek. Zira bir
sâhir, yapmış olduğu sihri bir insanın helaki, hastalığı, karı-koca
arasını ayırmak için yapsa ve imanın şartlarından birisini inkâr etmese
kâfir olmaz, ama arzı fesada verdiği için kadın-erkek ayırt edilmeksizin
öldürülür. Buradaki illet yeryüzünü fesada vermek, bozgunculuk
çıkarmak, düzen ve nizamı bozmaktır. Fakat sihrin helal oluşuna veya
mutlak tesirine inanırsa mürted olur. Bu noktada ise erkek öldürülür,
kadın öldürülmez. Zira illet irtidadtır. Netice olarak sihir
yapan, müslüman, zimmi, hür, köle ne olursa olsun, sihir yaptığını
itiraf eder veya şahidlerle sabit olursa öldürülür.
Sihrin
tesirine inanmaya gelince, daha önce de belirttiğimiz gibi hiç Allah'ın
iznini hesaba katmadan, sihre mutlak olarak inanan mü'min mürted olur.
Meselâ; sihirbaz her istediğini yapabilir, büyü yaptırdım bunun
tesiriyle karı-koca birbirinden ayrıldı, büyücüye gittim ben daha birşey
söylemeden herşeyimi bildi... vb. sözleri söylemek küfürdür. Ve bütün
bunlarla düşüncede Tevhid'in dışına çıktığı ve yeryüzünde fesadı netice
verdiğinden dolayı kadın bile olsa öldürülür.
1) Kâhinlik de
küfürdür. Kâhinler gaybi bildiklerini çalınan ve kaybolan malların
yerlerini bulabileceklerini, ister yıldızların doğuş batışı ile isterse
başka şekilde ileride olacak hâdiseleri bildiklerini iddia eden
kimselerdir. Halbuki gaybi Allah'tan başka kimse bilmez. Peygamberlerin
ileride olacak hâdiselerden haber vermesi ise (haşa) kehanet yoluyla
değil, vahy yoluyladır. Netice olarak kim gaybi bildiğini iddia ederse
"falan sene altınlarım çalındı, cinci hocaya gittim buluverdi" derse
veya buna benzer şeyler söylese, yıldız falına, el, kahve falına
doğruluğuna itikad ederek baksa, baktırsa karşılığında para verse,
hasılı bir kâhine gidip onun dediklerini tasdik ederse mürted olur ve
öldürülür.