Ebû Fükeyhe’nin Müslüman Olması ve İşkence Görmesi

[muslim]

Ebû Fükeyhe’nin Müslüman olduğu öğrenilince, büyük baskılara maruz
kalmış; İslâm’dan dönmesi için ağır işkencelere tabi tutulmuştur.

Abdüddâroğulları onu tutup, ayağından zincirlerle bağlar, öğlenin en
şiddetli sıcağında elbisesi çıkarır, elbisesiz olarak Ramdâ’ya
götürülür, göğsünün üzerine kocaman bir kaya parçası koyarlardı.
Uğradığı işkencenin şiddetinden aklı başından gider, ne söylediğini
bilmez bir hale gelir, dili ağzından dışarıya sarkardı.
“Artık öldü!” denilinceye kadar işkenceye maruz kalırdı. Müşrikler onu
sahraya bırakıp gittikten sonra ayılır, uzun bir süre öylece bekledikten
sonra, ancak kendine gelirdi.

Bir gün Ümeyye b. Halef, kölesi Ebû Fükeyhe’nin (ra) ayaklarını iple
bağlattı. Adamlarına onu sürükleyerek Ramdâ’ya götürmelerini emretti. O
sırada, yanlarından Cual böceği geçiyordu. Ümeyye b. Halef, Ebû
Fükeyhe’ye böceği göstererek, alaylı bir tavırla seslenir:

- Senin Rabbin, bu, değil mi?
- Benim Rabbim Allah’tır! Beni de, seni de yaratan O’dur. Şu Cual böceğini de O yarattı!
Aldığı cevaptan hoşlanmayan Ümeyye b. Halef, Ebû Fükeyhe’ye kızarak,
hemen boğazına sarılır. Var gücü ile sıkmaya başlar. Ümeyye’nin kardeşi
onu daha da kışkırtır:

- Daha çok sık! Bakalım, Muhammed gelip, sihri ile onu nasıl kurtaracak? (Belâzurî, Ensâbu’l-Eşrâf, 1/220. )
O gün, Ebû Fükeyhe’ye çok şiddetli bir işkence yaparlar. Öldü sanıncaya kadar bırakmazlar. (İbn Sa’d, 4/123; İbn Abdülberr, İstiab, 4/1730; İbnü'l-Esîr, Üsdü'l-Gâbe, 6142. Sahâbe; İbn Hacer, İsâbe, 10388. Sahâbe. )
Müşriklerin yaptığı işkenceler dayanılmaz boyutlara ulaşmıştır. Ebû
Fükeyhe her an için işkenceden dolayı ölebilir. Nitekim, birkaç kez
müşrikler onun öldüğünü sanıp, işkence yaptıkları yerde bırakıp
giderler. Ancak daha sonra ölmediğini anlayarak işkencelerine devam
ederler. Yapılan işkenceler dayanma sınırını aşınca, Allah Resûlü’nün
(sav) işareti ile Hz. Ebû Bekir onu satın alarak ölümden kurtarır. (İbnü'l-Esîr, Üsdü'l-Gâbe, 5626, 6142. Sahâbe. )