Başkasının Kusurunu Örtmek

[rima]

Ebu Hureyre’den; Rasulullah (as) buyurdu ki:
“Herhangi bir kul başkasının günahını, kusurunu örterse Allah da kıyamette onun kusurunu örter.”RİYAZÜS SALİHİN NO: 242
Kendisine düzeyli bir kimlik oluşturamamış insanın, başkaları üzerinden kimlik edinme tutumu insan nesli var oldukça devam edecektir. Özüne ait farklılıkları olmayan insanlar, bu hayatta bende varım, beni fark edin, ben önemliyim mesajını, ancak başkalarının üstüne çıkarak verebileceklerini zannederler. “Başkalarının rezaletini kendi faziletleri” zannına kapılacak kadar şuursuz bir hayatın içindedirler. Modern psikolojinin ifadesiyle ‘özgüven eksikliğidir’ yaşadıkları. Ötekinin kusurlarını sayıp döken insan bize; “o bu kadar kötüyken bak ben ne kadar da iyiyim” demek ister aslında. Kendisine dahi itiraf edemediği eksikliklerini başkalarını kötüleyerek örtmek ister. İşte kusur aramanın ya da açığa çıkarmanın altında yatan psikolojik nedenler bunlardır.

“Ey iman edenler! Zannın bir çoğundan kaçının. Çünkü zannın bir kısmı günahtır. Tecessüs etmeyin. Kiminiz kiminizin gıybetini yapmasın…” Hucurat 12

Bireyin haklarını ve toplumsal huzuru sağlamaya dönük hükümler vazetmeye devam ediyor Allah ve Resulü. Problem oluşmadan ona çıkan yolların önünü almak Rabbimizin değişmeyen sünnetidir. Kötü zanda bulunmayı ve gizlenen şeyleri detaylarıyla araştırmayı yasaklıyor ayet-i kerime. Yalnızca evlilik, iş ortaklığı, güvenlik gibi durumlarda kusuru aramak ya da ortaya çıkarmak caizdir. Peygamberimizin Fatma b. Kaysa evlenme teklifinde bulunan iki sahabeden birinin müflis, diğerinin de hanımlarını döven birisi olduğunu söylemesi buna delildir.

Müslümanın casusu olmaktan kendimizi korumalıyız. Kusur noktasında öncelikle kendimizi görebilmeli bizim dışımızdakilere bakarken miyop olduğumuzu farzetmeliyiz. Fakat kitle iletişim araçlarıyla bize pompalanan mesaj ise bunun tam tersi: “Ben kutsalım, yaptıklarımdan asla pişman olmadım” cümleleriyle başlayıp başkalarının en mahrem sırlarını dahi pervasızca ortaya döken itiraf programlarıyla devam eden bir pompalama bu. Mümin insanın kurtuluşu sakin bir limana sığınıp Allah’ı ve Resulü dinlemekten geçiyor. Hz. Peygamber (AS) buyuruyor ki: “Sizden herhangi biri kardeşinin gözündeki küçücük çöpü görürde kendi gözündeki kocaman kütüğü nasıl görmezden gelir.” (Buhari)
Tuttuğumuz çetele kendi günahlarımızın çetelesi olmalıdır. Bir tüccar hassasiyetiyle alacaklarımızı deftere yazdığımız gibi vereceklerimizin de hesabını yapmak zorundayız. Biz yazmasak da bizim yerimize ‘küçük büyük her şeyi ihmal etmeden’ yazanların varlığını unutmadan.

“Ey müminler, sakın sizden biriniz kardeşinin avretini(özelini) açmaya kalkmasın. Bir kardeşinin tenha da işlediği günahını ortaya dökmesin. Eğer böyle yapmaya kalkışırsanız Allah da sizin avretlerinizi açığa çıkarır. Evinizin göbeğinde işlediğiniz en mahrem sırlarınızı bile aleme teşhir ediverir.” (Ebu Davud)

En mahrem günahlarımızın aleme teşhir edilmesi ne büyük bir tehdit değil mi? Rabbimizin adaletinde cezanın büyüklüğü ve türü suçla orantılı olduğundan; kusur araştırmanın, teşhir etmenin kötülüğünü ve örtmenin ise yüceliğini daha iyi kavrayabiliyoruz.
Aslında Allah-u Teala kulun kendisinin yaptığı kötülükleri dahi açıklamasını hoş görmez. Açıkça işlendiği ifade edilen cürümün, toplum nazarında meşrulaşmasının önüne geçilmek istenir böylece. Münkeri nehyetmek gibi bir sorumluluğumuz varken, bizim elimizle bir kötülüğün yayılması ya da insanların o günahı işleme cesaretini bizden almış olmasının izahı olamaz.
“Çirkin utanmazlıkların (fahşanın) iman edenler içinde yaygınlaşmasından hoşlananlara, dünyada ve ahirette acıklı bir azap vardır. Allah bilir siz bilmiyorsunuz.”
Nur 19

Gözden kaçırmamamız gereken bir husus da, kusuru örterken onu düzeltmek zorunluluğumuzdur. Fark edipte ikaz etmediğimiz, düzeltmediğimiz kusurlarının da hesabını soracaktır mümin kardeşimiz. Kusur örtme davranışının emredilmesi münkerden nehyetme sorumluluğumuzu ekarte etmez. İkisi arasındaki ince çizgiyi koruyabilmek ümidiyle…


Meral ÖZPÜRÇÜKLÜ