Ölümle Son Bulmayan Ameller

[şükrü]

Ebû Hüreyre'den. O, demiştir ki: Rasûlullah (s.a.) (şöyle) buyurmuştur:
“İnsan Öldüğü zaman (bütün) amel(ler)i kendisinden ke­silir. Ancak üç şey müstesna; sadaka-i cariye, faydalanılan ilim ve ken­disine dua eden mümin evlâd."

(Süneni Ebu Davud,2880;Müslim, Vasıyye 14; Tirmizi, Ahkam 36; Nesâî, Vesaya 8; Ahmed b. Hanbel 11-372; Darimî, Mukaddime 46.)

Bu hadisi şerifte, insanın dünyada işlemekte olduğu amellerinin, ölümüyle birlikte sona erdiği fakat şu üç amelin sevabının insanın ölümünden sonra da yazılmaya devam ettiği ifade edil­mektedir:

1. Sadaka-i cariye: Bir kimsenin ölümünden sonra da devam eden ve Allah rızası için insanların istifadesine sunulmuş olan hayır müesseseleri, mek­tepler, camiler, çeşmeler ve vakıflardır. Sözü geçen bu hayırların sevapları kesilmediği için onlara "sürekli hayır" anlamına gelen "sadakay-ı cariye" ismi verilir.

2. Kendisinden (sürekli olarak) faydalanılan ilim, kişinin sağlığında öğ­renip, neşretmiş olduğu ilimdir. Neşir, kitap yazıp yayımlama şeklinde olabi­leceği gibi, öğrenilen bilgileri başkalarına öğretme yoluyla da olabilir.

3. Dua eden salih evlât: İbn Hacer el-Mekki'ye göre, burada salih evlat sözüyle kasdedilen mümin evlattır.