Bakara 47-66/ Kur’an Te’vilu’l Furkan Mustafa İslamoğlu Tefsirinden Notlar Ders-5

[AbdulHay]

2/Bakara 47-66
Rahman ve Rahim Olan Allah’ın Adıyla

İsrailoğullarının Yahudileşme süreci anlatılmaya devam ediyor.
Nimet ve evet aynı kökten geliyor. İnsan evet dediği her şey de güzellik bulmuştur.
Kur’anı Kerim şefaatin olmadığını açıklıyor. Şefaat sadece kıyamet gününde hesap bittikten sonra cenneti hak eden kişiye ödülünün takdiminin şefaatçı tarafından ve Allah dilerse yapılmasıdır.
Şefaat yalnız Allah’tan istenir.
Musa ve İsrailoğullarının kıssasında Kızıldenizin ya da Nil nehrinin yarılmasından Kur’anda bahsedilmez. Bir bataklıktan geçtikleri ve firavun ordusunun o bataklıkta helak olduğu anlamı verilmektedir.
İsrailoğulları altına gümüşe yani dünyaya taptılar.
Furkan Hakkı batıldan ayırmak manasına gelir. Tevrat, İncil ve Kur’anda geçer. Furkan vasfı vahyin manasının sıfatı Kur’anın manası Furkandır.
İsrailoğullarının gönüllerine buzağı sevgisi taht kurmuş, gönüllerine dünyayı koymuşlardı.
Kendiliğinde yetişen nimetlere men denir. İsrailoğullarına verilen bıldırcın ve helva bu babtandır.
Yüce olanı verip soğan ve sarımsağı almak istemişler, yüce olan hürriyetlerini vermişlerdi. Allah’a hür olarak ibadet ettikleri mekanı bu basit şeyler için değişmişlerdi.
Lanetli kavim yoktur, lanetli mantık vardır. Bu tavrı yapan herkes lanetlenmiştir. Lanetli olmak sadece israiloğullarına has değildir. Yüce olan imanı ve değerlerini satan aşağılanır.
İnsan Müslüman demekle Müslüman olmaz. Allah’ın Müslüman demesiyle olunur. Peygamberlerin tümüne ve tüm kitaplara iman edilir. Ehli kitabın hepsi bir değildir. Kur’an bizim heva ve hevesimize göre değildir.

alıntı / Melik Haker