Gece Cinlerin Korkuttuğu Kimsenin Okuyacağı Dua

[dareyn]

İbn Ebi Şeybe Musannef'inde şu rivayeti zikretmektedir:
Bize Abdullah b. Numeyr, Zekeriya b. Ebi Zaide'den anlattı. O Mus'ab b. Yahya b. Ca’de'den dedi ki:
Halid b. el-Velid geceleyin korkardı. O kadar ki, beraberinde kılıcı olmadan dışarı çıkmazdı. Bu sebeple herhangi bir kimseye bir zararvereceğinden korktu. Bu husustan Rasulullah (s.a.v.)'e şikayetçi olunca şöyle buyurdu:
“Cebrail’in bana dediğine göre, cinlerden bir ifrit sana kötülük ediyor. Bunun için sen de de ki:
“İyi bir kimsenin de günahkârın da aşamadığı Allah'ın eksiksiz kelimeleri ile semadan inenin ve oraya yükselenin kötülüklerinden, yeryüzünde yayılanların ve oradan çıkanların kötülüklerinden, gece ve gündüzün fitnelerinden, hayır ile gelen müstesnâ, geceleyin gelen herbir şeyin şerrinden sana sığınırım ey Rahmân"diye buyurdu. (İbn Ebi Şeybe: Musannef, VI, 80, Kişi geceleyin kalkacak olursa nasıl dua eder? (bahsinde))
"eûzu bi kelimâtillahttâmmeti min serri mâ halaka ve zerae ve berae ve min serri mâ yenzilu minessemâi ve min serrimâ ya'rucu fiha ve min serri fitenilleyli vennehâri ve min serri kulli tarikin illa tarikan yatraku bi hayrin,ya Rahman"
Halid bu sözleri söyledi ve o korkusu gitti.

İmam Malik’ten rivayet edildiğine göre, Hâlid İbnu Velid (r.a), Hz. Peygambere: “Ben uykuda iken korkutuluyorum. (Ne yapmamı tavsiye buyurursunuz?)” diye sordu.
Hz. Peygamber (s.a.v) ona şu duayı okuması tavsiyesinde bulundu:
“Allah'ın eksiksiz, tam olan kelimeleri ile Onun gazabından, ikabından, kullarının şerrinden, şeytanların vesveselerinden ve beraberliklerinden Allah'a sığınırım! de!”
(Muvatta, Şiir, 9, (2, 950).)

Hz. Âişe (r.a)’den :
“Hz. Peygamber (s.a.v) yatağına girdiği zaman, ellerine üfleyip Muavvizeteyn'i ve Kul huvallahu ahad'i okur, ellerini yüzüne ve vücuduna sürer ve bunu üç kere tekrar ederdi. Hastalandığı zaman aynı şeyi kendisine yapmamı bana emrederdi.”
(Buhari, Fezâilu'l-Kur'ân, 14)

Bureyde (r.a)’den Peygamber (s.a.v) duayı okumayı tavsiye etmiştir:
“Ey yedi kat semânın ve onların gölgelediklerinin Rabbi, ey arzların ve onların taşıdıklarının Rabbi, ey şeytanların ve onların azdırdıklarının Rabbi!
Bütün bu mahlukâtının şerrine karşı, beni himâye et! Et ki, hiç birisi, üzerime âniden saldırmàsın. Senin koruduğun aziz olur. Senin övgün yücedir, senden başka ilah da yoktur; ilah olarak sâdece sen varsın.”
(Tirmizi, Daavât, 96, (3518).)